Rozenbottels in de ontsapper: een experiment

Het is een prachtige herfstdag hier. De rozenbottels staarden me al een week aan. Maar wat een werk zijn ze! Ik heb geleerd dat je ze open moet snijden en de zaadjes eruit moet halen, omdat er haartjes inzitten die irriteren. Ik heb dat vorig jaar gedaan en was er uren mee zoet. Daardoor ben ik nu helemaal klaar voor een experiment!

Ik plukte een tas vol rozenbottels. Je wilt ze zacht, maar nog wel stevig en glimmend hebben. Ik gebruik de dikke, vlezige bottels van de Rosa rugosa. De kroontjes haalde ik eraf. Even afspoelen en dan hup, in de ontsapper.

Ontsapper?! Ja, dat is een geweldig iets. Het is een driedubbele pan. In het onderste gedeelte doe je water, dat je verhit tot het gaat koken en dus stoom geeft. De stoom komt in het bovenste gedeelte, waar het fruit zit. Door de stoom openen de cellen zich en stroomt het sap eruit. Dat komt in het middelste deel van de pan. Daar zit een slangetje aan vast. Het hete en gesteriliseerde sap kun je zo in een schone fles of pot laten stromen en afsluiten. Of in een pan doen er er gelei van maken. Of in een gistingsvat doen en er wijn van maken!

Wat ik nu wil uitvinden is, of de haartjes ook in het sap terechtkomen. Als dit niet gebeurt, maak ik gelei van het sap. Als er nog wel haartjes inzitten, zal ik het door een doek zeven. Werkt dat ook niet, dan maak ik wijn van dit sap. Zo houd ik al altijd iets lekkers aan over.

Ik ga nu terug naar mijn pan en laat jullie weten hoe het ging!

Even rust en sokken breien

Het is even rustig op de blog. Ik ben inmiddels intern verhuisd en dat vroeg tijd om even te wennen. Ook was er nogal wat regen, zodat ik uren heerlijk rustig heb zitten breien. Gisteren waren de sokken af. Ze zijn voor Hugo: hij trok ze meteen aan!

Jam maken: veertig potten!

Even een kijkje in 'mijn' keuken in de Findhorn Foundation: vorige week maakten we samen jam! Er waren nog kruisbessen in de vriezer en we hadden een grote doos bananen gekregen van de groenteleverancier, omdat die zwart geworden waren door de kou (maar nog prima te eten). Ik had al maanden potten gespaard en die vulden we met een kruisbessen - bananen - gemberjam. Met weinig suiker en marmello. De combinatie is heerlijk en het hele huis smult ervan!

Tadaaa!

Leuke workshop: verven met Indigo

Afgelopen zaterdag volgde ik een workshop bij een van de leden van de spinning circle. We hadden een heerlijke middag met mooie resultaten!

Misschien nog wel het allerleukst vond ik, dat alle vijf de vrouwen iets hadden, dat ze anderen wilden leren: verven, samosas maken, wijn maken, spinnen en, in mijn geval, kruidenremedies maken. Er was bovendien een prachtige wilde tuin met veel kruiden en verfplanten én ik kreeg een pan die als verfpot kan dienen. Ik geloof niet dat ik leukere manieren kan bedenken om de middag door te brengen :)

Veldkers: een gezond en lekker onkruid

Dit onkruidje, Veldkers (Cardamine hirsuta), zie je op het moment veel. Het heeft de speciale eigenschap om te gaan ontkiemen als het kouder wordt en te groeien in de winter! Dat is mooi, want het is ook een eetbaar plantje. En op het moment groeit er niet zoveel eetbaars. Als een telg van de kruisbloemen-familie (net als tuinkers, pinksterbloemen en alle soorten kolen) heeft het een mild peperige smaak, net lekker! Het is een van de allereerste wilde planten die je in het voorjaar kunt eten. Gewoon uit de grond tillen, wassen, worteltjes eraf snijden en door de salade. Gezond is het ook nog: vers uit de tuin en vol vitamine C!

Samen breien

Zelf heb ik nog op de basisschool leren breien. De meisjes gingen twee keer per week naar de handwerkjuf, de jongens deden handenarbeid. Zo heb ik leren breien, haken, borduren, macramé-en en werken met de naaimachine. Hoewel ik het toen niet altijd leuk vond, ben ik nu blij met die praktische basis.

Hier in de community zien mensen mij vaak breien tijdens bijeenkomsten en vergaderingen. Ik heb meestal voor dit doel sokken op de pennen staan en heb die inmiddels al zo vaak gemaakt dat ik ze kan breien en intussen mijn aandacht volledig bij de bijeenkomst kan houden. Grappig, dat mensen denken dat met vijf pennen breien zó ingewikkeld is; voor mij is het een no-brainer!

Steeds vaker kwamen mensen naar me toe met de vraag of ik ze kan leren breien en haken. Dat doe ik nu en het is heel gezellig! Op een of andere manier schept het een band om samen iets te doen of te maken. Kopje thee erbij, beetje kletsen, beetje lachen... en ondertussen iets unieks maken.

Zomaar vriendelijk: Random Acts of Kindness

Ik heb vorige week het verschijnsel Random Acts of Kindness ontdekt op een brei-community, Ravelry en ik ben er diep van onder de indruk. Het idee: er is een forum waarop mensen hun wensen zetten. Dat kan van alles zijn: een kaartje, bemoedigende woorden, of een materiële wens. En wie daar zin in heeft, vervult je wens!

Ik moest wel even moed verzamelen om mijn wens op het forum te zetten: sokkengaren voor mijn restjesdeken. Het voelde wat vreemd om zomaar om te vragen zonder iets terug te geven! Zo zijn we niet opgevoed :)! Toen ik rond ging kijken naar de wensen van anderen, begon ik te reageren: een kaartje gestuurd, wol die ik over had opgestuurd. Ik werd er helemaal blij van. Het is bijzonder om te doen en te merken dat er zo veel lieve mensen bestaan. En zo simpel om iemand iets te geven zonder bijbedoeling.

Vanmorgen was er een pakje bij de post en kijk eens wat ik kreeg! Dank je, Kate, you made my day.

Zomerse overvloed

Wakker worden. Zelfgemaakte yoghurt pakken. Nootjes erin, wat rozijnen. Een lepel net gemaakte pruimencompote. Klompen aan, dan de tuin in, die een jungle geworden is na ons maandlange vakantie. Naar de Japanse wijnbes. Een handvol van de kleverige, friszoete besjes plukken. In de yoghurt doen. Gaan zitten. Ah...

Samen in de tuin werken

Elke dinsdagavond stel ik mijn tuin open voor mensen die al werkende willen leren over biologisch tuinieren. Zo ook gisteravond. Er kwamen vijf mensen en met z'n zessen hebben we hard gewerkt, gelachen, informatie uitgewisseld, nieuwe mensen leren kennen, thee van verse kruiden (kan dat dan? Ja, dat kan :)) gedronken met een stroopwafel erbij en onszelf ervan verzekerd dat tuinieren leuk is en met z'n allen nog leuker. We hebben de kwijnende groentetoren gereanimeerd, een verwilderd bed netjes gemaakt, heel veel compost opgebracht, plastic over twee bergen paardenmest gedaan en gras tussen de kruisbessenstruiken uitgehaald. Ik kreeg een schaal met spruitenplanten en wie wilde kon rucola, munt en citroenmelisse meenemen.
Voor mij is dit de kern van wat we met Transition Town doen: samen projecten oppakken, leren, verbinden en plezier maken.
Volgende keer maak ik foto's.

Wilde bloemenzee

Mijn tuin achter huis is een wilde tuin. Op het moment bloeien de akeleien en is het prachtig! We hebben plannen om ook de achtertuin 'eetbaar' te maken, maar dan zou ik dit moeten missen. En zouden alle bomen minstens gehalveerd moeten worden. We wachten nog maar even :)

Een ui in een kinderbad

Gisteren ging ik langs bij stadsgenoot Linda. Selma, ook van Transition Town Groningen had haar ontmoet tijdens een van onze lezingen en vertelde me dat Linda een tuin had gemaakt van een parkeerplaats met alleen maar gekregen en gejutte materialen. Dat moest ik zien.

Ik hou van dat soort ontmoetingen: je gaat op zoek naar iemand die je niet kent, roept “Vollek” en voor je het weet zit je samen in de tuin te ontdekken dat je een hoop gemeen hebt. Ook zij vindt het bijvoorbeeld leuk mensen van allerlei nationaliteiten en in allerlei situaties, aan het tuinieren te krijgen.

De tuin bij haar woonboot was prachtig. We zaten op een gazon (grond, anderhalve kuub, gratis verkregen via Marktplaats), op rotan stoeltjes (één van van het grof vuil, de ander van een buurvrouw) met overal om ons heen gekregen en gevonden planten. Anemonen in een gekregen pot, aardbeien en sla in een krat van de visafslag en een ui in een kinderbadje. Dank je Linda, dat je ons laat zien dat er veel meer kan dan je denkt!

Trouwerij hoeft niet duur te zijn

Ruim een week geleden schreef ik over onze trouwdag, nu drie jaar geleden. Ik vind het leuk om daar nog iets over te vertellen, omdat ik denk dat het anderen kan inspireren om de dag zo in te richten als je zelf wilt, zonder het duur te maken.

Een paar dingen die wij hebben gedaan:

• Trouwen op woensdag, dat was in Groningen gratis. Eerst dachten we nog dat het vervelend was voor anderen om die dag vrij te moeten nemen, maar het was een prachtige dag en ik heb niemand horen klagen :)
• We hebben iedereen gevraagd geen cadeaus mee te nemen (een peper- en zoutstel hadden we al), maar een zelfgemaakt gerecht; het lekkerste wat je kunt bedenken. Dat was een groot succes, met heerlijk eten: van taarten tot soep, vlees, vegetarisch en zelfs veganistisch eten, van alles en nog wat. Het leuke was, dat er voor alle diëten iets was en we zoveel mensen konden uitnodigen als we wilden, zonder dat het duurder werd. Iedereen nam immers toch eten mee.
• Op de uitsnede van de foto zie je onze bruidstaart, gemaakt door Hugo's dochter Andrea. Hij was heerlijk.
• De foto's werden gemaakt door Hugo's broers, Kees en Ernst. Beide zijn fotograaf van beroep, dus daar hadden we mazzel mee
• Mijn bruidsboeket werd gemaakt door mijn kruidenjuf Saskia
• Andere bloemen waren gewoon in de buurt geplukt
• De plek waar we feest vierden was een mooie Saskische boerderij, de Uelenspiegel in Uffelte, die we voor heel weinig geld konden huren en waar wij en onze gasten ook konden overnachten. Het is er niet sjiek, maar wel sfeervol.

We hebben een geweldige dag gehad. We hebben zelf onze ceremonie in elkaar gezet, samen gezongen en samen gedanst. De plek was prachtig en de sfeer verbonden. Meer geld had het niet beter kunnen maken.

Trouwdag

Vandaag vieren Hugo en ik onze driejarige trouwdag. Het was een prachtige dag toen, en nu weer. We hebben voor vandaag een auto gehuurd en gaan wat rondkijken op ons mooie Groninger platteland. Onderdeel van het programma is in ieder geval ergens koffie met een lekker taartje eten en een appelboompje kopen. Ik kan zo genieten van zulke uitjes en ben zo dankbaar voor mijn huwelijk met mijn lief...

Wijkgevoel

Gisteravond genoot ik van een gratis buffet voor iedereen die betrokken is bij het wijkpark in onze wijk Beijum, dat de Groene Long wordt genoemd. Meerdere keren per jaar steken vrijwilligers de handen uit de mouwen om dit park schoon te houden en bollen te planten. Ik vind het een geweldig initiatief, waarbij gezelligheid, betrokkenheid en gemeenschapsgevoel een belangrijke rol spelen.

Naast het eten genoot ik vooral van de sfeer en de gesprekken. Het is zó eenvoudig en toch zo leuk: zet mensen die elkaar niet kennen, maar wel bij elkaar in de buurt wonen, bij elkaar met een bord eten. Zo sprak ik iemand, die tegelijkertijd met mij Nederlands studeerde in Groningen en enorm betrokken is bij jongeren en hun wel en wee, een ex-priester die huisman is en een passie heeft voor klarinet en piano spelen, een vrouw die nog steeds lijdt onder een gewelddadige ervaring die ze lang geleden meemaakte, iemand die in de Maya-astrologie is gedoken en dat combineert met mandala-tekenen en de vrouw van iemand die ik nog kende van een volkstuin, die ik vijftien jaar geleden had en die zo liefdevol vertelde over haar dochter, die in Suriname had gewoond.

Wat een rijkdom aan ervaringen, allemaal aan één tafel. En allemaal in mijn eigen wijk. Het maakt me benieuwd naar al die andere mensen. Frans en Theo, bedankt voor de gelegenheid!

Soep in de trein

Ken je dat? Je moet na een lange dag afspraken met de trein terug naar Groningen. Op etenstijd. Gaar van alle gesprekken kom je uitgehongerd op het vertrekstation uit. Je moet nog twee uur rijden. Je hebt tijd om nog wat te kopen. Je kunt kiezen uit friet, snoep, broodjes of iets van de to-go-winkel. Maar nooit is het echt lekker, zoals thuis.

Daarom: neem soep mee in de trein! Maak de avond voor je reis een lekkere soep van groentes van het seizoen. In mijn geval: een restje koolraap, wortel, stukje pompoen, twee of drie aardappels, gezeefde tomaten, prei en wat groentebouillon. Maak wat meer dan normaal gesproken voor het avondeten. Geniet ervan met een lekker broodje. Warm de volgende ochtend de rest op. Doe heet water in een thermosfles, om 'em op de warmen. Pureer de soep en schenk hem in de thermosfles (waar het water natuurlijk uit is...). 's Avonds is de soep nog heet en heerlijk. Zelfgebakken brood erbij. Iedereen zal jaloers zijn. O ja, en het kost ook nog eens bijna niks!

Orde, structuur en netheid...

Vannacht had ik één van mijn chaos-dromen. Ik moest van alles doen, maar had mijn zaken niet op een rijtje. En was mijn sleutels en mij horloge kwijt, internet deed het niet, geen eten meer in huis... In zo'n nachtmerrieachtige droom ren ik van hot naar her en word verward en moe wakker.

Daarom ben ik vandaag eerst maar eens begonnen met mijn boekhoudingen. Ja, meervoud: die van ons privé, van mijn praktijk en van Transition Town Groningen. Het is een behoorlijke warboel. Ik kan rekeningen niet meer vinden en heb stortingen van de verkeerde rekeningen gedaan. Eigenlijk wil ik de laatste bankrekening bij de ING opzeggen en overstappen naar een van de twee duurzame banken. Maar ik vind het wel weer even mooi zo.

Ik heb een rare verhouding met orde en netheid. Als ik in de chaos zit, wordt mijn hoofd vanzelf ook vol en druk. Een opgeruimde omgeving helpt dan. Dan wil ik alles netjes op stapeltjes hebben en mijn huis schoon en fris. Maar zodra ik me teveel ga richten op orde, krijg ik het benauwd en wil ik niet meer zo beperkt zijn door structuur en regels. En volgens mij is het vinden van een goede middenweg een uitdaging waar ik nog wel even mee bezig ben :)

Eindelijk koffie...

Ik hou van koffie. En ik studeer natuurgeneeskunde. Ik weet dus dat koffie niet zo goed voor je is. Maar genieten is weer wel heel gezond. Dus maak ik elke dag een kop van de lekkerste koffie die ik kan bedenken en drink die genietend op. Ik gebruik biologische koffie van Simon Levelt, liefst die uit de speciale koffie- en theewinkel in de stad. Corazon heet hij. Ik koop bonen en maal die vers in een elektrisch koffiemolentje, dat ik ooit van gekregen DE-bonnen gratis heb verkregen. Die koffie doe ik in een espressopotje, dat ik op ons gasfornuis verwarm. Het hele huis gaat daar lekker van ruiken. Dan maak ik een koffie-verkeerd met melk van boer Tonnie hier in Zuidwolde, kraagje room erop. Heerlijk!

Vanmorgen moest ik dit ritueel uitstellen, omdat de melk op was. Ik weerstond de verleiding om een pak houdbare open te maken, maar talmde ook om naar buiten te gaan, vanwege de kou. De gevoelstemperatuur schijnt hier in Groningen zo ongeveer min vijftien te zijn, vandaar. Het vooruitzicht op de koffie maakte dat ik de tocht per fiets toch ondernam. Het was niet leuk meer, die kou. Ondanks muts, lange onderbroek en dubbele wanten deden mijn benen en handen pijn van de kou. Ik ben meteen maar doorgegaan naar de biowinkel om ingrediënten voor meerdere maaltijden in huis te halen zodat ik voorlopig gewoon binnen kan blijven. Met een heerlijke kop koffie.