- De stenen houden wat warmte vast, waardoor de planten eerder bloeien en de vruchten beter rijpen
- Er ontstaan verschillende klimaatjes: schaduw, halfschaduw en volle zon: handig als je er verschillende soorten planten in wilt doen
- Water geven gaat gemakkelijk
- En het grootste voordeel is dat je veel meer aardbeien kunt verbouwen op een oppervlak. Ik denk dat je op het oppervlak van dit torentje zo'n vier planten zou kunnen zetten. In de toren zelf passen er gemakkelijk twintig. Als de planten straks uitlopers krijgen, kunnen ze in de lege gaten worden gezet.
Monday, 31 May 2010
Buurtmoestuin en aardbeientoren
Sunday, 30 May 2010
Wilde bloemenzee
Saturday, 29 May 2010
Aardappels in autobanden
- Extra warmte door de zwarte banden, en dus meer groei.
- Geen problemen met aardappelmoeheid en dergelijke: de grond is steeds weer nieuw
- Veel voeding door de compost
- Gemakkelijk oogsten: je tilt de banden op, oogst de compost (die inmiddels klaar is) en de aardappels
- Veel oogst op weinig plek. Je kunt dit ook doen op tegels, beton en dergelijke
- Flexibel: je vindt gemakkelijk een hoekje voor de aardappels
- Je hoeft niet te spitten :)
Friday, 28 May 2010
Goed aardbeienjaar?
Thursday, 27 May 2010
Wormenbak tutorial
Als gezegd had ik de informatie over wormenbakken al meer dan een jaar in huis, maar was ik er niet aan begonnen omdat het composteren zonder wormenbak ook goed gaat en een wormenbak meer werk is dan een gewone compostbak. Nu ik in juli namens Transition Town Groningen een workshop ‘Tuinieren op je balkon’ ga geven aan inburgeraars, de meesten met een bijstandsuitkering, kwam de wormenbak weer in beeld. Want met zo'n bak kun je met zeer weinig middelen prima mest en potgrond van maken van je eigen keukenafval.
Een andere reden om de bak niet te maken was, dat ik dacht dat ik er spullen voor moest kopen. Grappig genoeg bleek ik alles al in huis te hebben. Om te beginnen een zwarte plantenpot (gebruikt geen wit plastic, de wormen houden niet van licht), die ooit eens dienst deed als pot voor de kerstboom. Verder een zwarte emmer, een steen en een plastic onderschaal. Ook papierafval én wormen had ik al.
Het idee: in de kerstbomenpot heb ik (okee, Hugo, I’m an oldfashioned girl) gaten geboord. De wormen hebben namelijk zuurstof nodig. Onderin deze pot heb ik versnipperd papier gedaan, dat ik vijf minuten geweekt heb in regenwater. Wormen houden namelijk ook van vocht, anders drogen ze uit.
Op dit papier heb ik wat afval uit de keuken gedaan: theeblaadjes, bananeschil, appelschillen en dergelijke. Daar bovenop weer nat papier en daarbovenop, om te zorgen dat er zoveel mogelijk vocht in blijft en zo weinig mogelijk licht in komt, een dikke, natte krant. Daar bovenop komt de plastic onderschaal, om te zorgen dat de bak niet te nat wordt bij regen.
Dit geheel heb ik in een zwarte emmer gezet, op een steen. Dat is handig, omdat de wormen een bruine vloeistof produceren. Blijft die in de pot, dan wordt het te vochtig voor hen en kunnen ze verdrinken. Bovendien kun je deze vloeistof, die ook wel wormenthee (hilarisch!) of percolaat wordt genoemd, één op tien verdunnen en gebruiken als plantenmest.
Toen werd het tijd om de wormen uit mijn compostbak te halen en te introduceren in hun nieuwe huis annex werkplaats, die in de schaduw staat. Ik heb er zo’n veertig voorzichtig uit de compost gevist en in de emmer gedaan. Krantje erop, deksel erop en nu maar wachten (ik, wachten? Ik kijk elke dag of er al iets gebeurt. Wat natuurlijk niet mag, want teveel onrust)
Als het goed gaat en ze blij zijn op hun nieuwe plek, gaan ze zich hopelijk vermenigvuldigen J
Monday, 24 May 2010
Een ui in een kinderbad
Gisteren ging ik langs bij stadsgenoot Linda. Selma, ook van Transition Town Groningen had haar ontmoet tijdens een van onze lezingen en vertelde me dat Linda een tuin had gemaakt van een parkeerplaats met alleen maar gekregen en gejutte materialen. Dat moest ik zien.
Ik hou van dat soort ontmoetingen: je gaat op zoek naar iemand die je niet kent, roept “Vollek” en voor je het weet zit je samen in de tuin te ontdekken dat je een hoop gemeen hebt. Ook zij vindt het bijvoorbeeld leuk mensen van allerlei nationaliteiten en in allerlei situaties, aan het tuinieren te krijgen.
De tuin bij haar woonboot was prachtig. We zaten op een gazon (grond, anderhalve kuub, gratis verkregen via Marktplaats), op rotan stoeltjes (één van van het grof vuil, de ander van een buurvrouw) met overal om ons heen gekregen en gevonden planten. Anemonen in een gekregen pot, aardbeien en sla in een krat van de visafslag en een ui in een kinderbadje. Dank je Linda, dat je ons laat zien dat er veel meer kan dan je denkt!
Sunday, 23 May 2010
Mooie dag voor project: Wormenbak
Thursday, 20 May 2010
Paardenpoep en studie ontwijkend gedrag
Thursday, 13 May 2010
'k Ben op TV!
Sunday, 9 May 2010
Compostvaten werken wel!
Waar zet je het vat neer?
- Ik zet de vaten in de schaduw. Mijn ervaring is dat ze te droog worden als ze te heet staan
- Zet ze niet te ver van je huis, anders ga je er bij kou en regen tegenop zien om je emmertje met keukenafval erin te legen
- Het belangrijkste ‘geheim’ is denk ik, dat je er van alles in doet en niet heel veel van één ding
- Wij vullen de vaten voornamelijk met tuinafval en keukenafval. Die mix is belangrijk: het keukenafval brengt ook wat vocht in.
- Verder doe ik er papier in uit de papierversnipperaar, oude eierdozen en ander onbedrukt papier dat ik niet hergebruik. Vinden de wormen fijn.
- Sinaasappelschillen kunnen ook, maar steeds een beetje. Dus geen tien sinaasappels per dag
- Takken versnipper ik, ik ben in het gelukkige bezit van een hakselaar. Ook de buren komen wel met hun takken.
- Een buurman brengt me zijn kippenmest, die gaat er ook door.
- Als ik bij de boer melk haal, neem ik vaak ook een emmertje verse mest mee. Daardoor krijg ik vanzelf meer warmte en meer wormen
- Er verder gaat alles wat maar enigszins organisch is, erin. Inclusief t-shirts van katoen, truien van wol, oude broeken, notenschillen, etc etc
En dan?
- Niet zo veel. Ik pleeg weinig onderhoud. Vroeger zette ik de inhoud van de vaten om, maar toen ik merkte dat het zonder dat ook goed ging, ben ik daarmee gestopt. Ik ben van nature luiJ
- Wat ik wel doe is met een roerstok (kan ook met een ander handgereedschap) de dingen die ik er net ingegooid heb wat oppervlakkig mengen met de rest.
- Als het er erg droog uitziet, er allemaal beestjes inzitten en het lijkt alsof er niets gebeurt, dan giet ik er zo nu en dan een gietertje water in. Dat doe ik trouwens bijna nooit, omdat het bij mij niet nodig is.
- Je merkt dat het goed gaat als de inhoud na verloop van tijd slinkt en je regelmatig met je hand kunt voelen dat zich warmte ontwikkelt. Dat laatste gebeurt met name in het vat dat je aan het vullen bent.
Wanneer leeg je ze?
- Als het vat vol is, ga ik een ander vat vullen en laat het volle nog zeker twee maanden staan, in de winter wat langer. Het is dus handig om tenminste twee vaten te hebben. Zelf heb ik er drie: twee achter het huis en één voor. Onze achtertuin is overigens ongeveer 50 vierkante meter en op het moment ik vul zeker vijf vaten per jaar.
- De bovenste laag verteert vaak niet goed. Daardoor lijkt het alsof het nog niet klaar is. Als je even wat dieper graaft, zie je de compost die klaar is. Vaak zitten daar dan ook wat compostwormen in.
Hoe leeg je ze?
- Op een gegeven moment (meestal als de andere twee vaten vol zijn) ga ik ze legen. Ik doe dat van boven af. Het allerbovenste deel is meestal nog niet helemaal verteerd, dat gooi ik dat in het vat dat op dat moment in gebruik is.
- Let op: legen via het luikje aan de onderkant werkt niet. Ook kun je door dat luikje niet goed zien hoe het met de compost is, omdat er vaak droog spul voor zit. Ik begrijp niet waarom ze dat luikje maken
- Pas als het vat voor het grootste deel leeg is, haal ik de bovenkant er helemaal van af om de rest van de compost te kunnen oogsten. Je kun natuurlijk ook meteen de bovenkant eraf halen, maar dan is de kans dat je overal compost morst groot. Het is wel minder vermoeiend dan, omdat je niet zo diep hoeft te ‘graven’.
Saturday, 8 May 2010
Molendag en gratis peren
’t Bleek zoiets als Nationale Molendag te zijn. Zes steile houten trapjes ging ik omhoog en boven had ik een prachtig uitzicht over Groningen en gingen de wieken zwoef! zwoef! langs me heen. Ook kon ik in een imposant raderwerk in werking kijken.
Nog even bij het stalletje langs voor verse eitjes
Thursday, 6 May 2010
Hier en nu
Monday, 3 May 2010
Trouwerij hoeft niet duur te zijn
Ruim een week geleden schreef ik over onze trouwdag, nu drie jaar geleden. Ik vind het leuk om daar nog iets over te vertellen, omdat ik denk dat het anderen kan inspireren om de dag zo in te richten als je zelf wilt, zonder het duur te maken.
- Trouwen op woensdag, dat was in Groningen gratis. Eerst dachten we nog dat het vervelend was voor anderen om die dag vrij te moeten nemen, maar het was een prachtige dag en ik heb niemand horen klagen :)
- We hebben iedereen gevraagd geen cadeaus mee te nemen (een peper- en zoutstel hadden we al), maar een zelfgemaakt gerecht; het lekkerste wat je kunt bedenken. Dat was een groot succes, met heerlijk eten: van taarten tot soep, vlees, vegetarisch en zelfs veganistisch eten, van alles en nog wat. Het leuke was, dat er voor alle diëten iets was en we zoveel mensen konden uitnodigen als we wilden, zonder dat het duurder werd. Iedereen nam immers toch eten mee.
- Op de uitsnede van de foto zie je onze bruidstaart, gemaakt door Hugo's dochter Andrea. Hij was heerlijk.
- De foto's werden gemaakt door Hugo's broers, Kees en Ernst. Beide zijn fotograaf van beroep, dus daar hadden we mazzel mee
- Mijn bruidsboeket werd gemaakt door mijn kruidenjuf Saskia
- Andere bloemen waren gewoon in de buurt geplukt
- De plek waar we feest vierden was een mooie Saskische boerderij, de Uelenspiegel in Uffelte, die we voor heel weinig geld konden huren en waar wij en onze gasten ook konden overnachten. Het is er niet sjiek, maar wel sfeervol.