Heerlijk: vorst!

Gelukkig is de vorst toch gekomen. En hoe! Het is vriest hier in Groningen dat het kraakt en buiten is het prachtig. De vogels krijgen dagelijks te eten en komen nu heel dicht bij huis. En overal zit een laagje rijp op. Een echt kerstplaatje.

Gelukkig heb ik de tuin al grotendeels winterklaar gemaakt. De meeste tuiniers op onze volkstuin spitten de kleigrond, maar dat doe ik al jaren niet meer. Ik bedekt de grond met een dikke laag compost en bedek die met wat voorhanden is. Vorig jaar had ik stro, dit jaar gebruik ik bladeren. Het spitten van de zware klei heb ik altijd een rotkarwei gevonden. Grappig is dat met name de mannen op het complex wel spitten en het ook leuk schijnen te vinden. Misschien is het meer een mannending :-). In ieder geval verstoort spitten de bodem en het doel ervan - een losse grond in het voorjaar - bereik ik met mijn methode ook prima. Bovendien voeg ik zo extra humus en voeding toe.

De prei, veldsla en ander groen kan ik nu even niet oogsten, de kool wel. Van een spruitplant, die een medetuinder op zijn composthoop had gegooid nadat hij de spruiten eraf had gehaald, heb ik de zogenaamde spruitenkop meegenomen. Van oudsher werd deze gebruikt voor soep of andere gerechten: de smaak is heerlijk. Snijd de bladeren fijn en doe ze in de groentebouillon met wat ui, prei en aardappel. Eventueel pureren. Eet smakelijk!

Voeding: wat wel en wat niet?

Hoe meer ik me verdiep in voeding, hoe beter ik zie dat goede voeding essentieel is voor je gezondheid. Heel veel ziektes hebben een link met (verkeerde) voeding. Tegelijkertijd raak je als consument het spoor behoorlijk bijster: is yoghurt nou goed of niet? Is vlees moeilijk verteerbaar en verzurend, of is het essentieel voor het behoud van een goede gezondheid? En dan: wat voor de een goed is, valt helemaal verkeerd bij de ander.

Ik heb geleerd dat als ik wil weten wat bij mij past, ik ook gewoon bij mezelf te rade kan gaan. Hoe voelt het als ik iets gegeten heb? Word ik er energiek van of moe? Voel ik me licht of juist vol? Heb ik het echt geproefd, gevoeld in mijn mond, ervan genoten? Ook kun je de volgende test doen: tel een minuut je hartslag en schrijf het aantal slagen op. Eet datgene, waarvan je je afvraagt hoe je erop reageert. Meet dan na een half uur opnieuw je hartslag. Is die nu sneller, bijvoorbeeld vijf slagen of meer, dan heeft je lichaam moeite dat voedingsmiddel te verteren.

Mijn eerste omgekeerde sok

Gisteren ben ik begonnen aan mijn eerste van-teen-tot-boordsok. Na tientallen traditioneel gebreide sokken (voor niet-breiers: die brei je van boord tot teen) is het leuk weer een nieuwe techniek te leren. En helemaal niet moeilijk! Met de beroemde Judy's Magic Cast On.

Ik koos ervoor, omdat Hugo zijn boorden graag lang heeft en ik uit angst dat de wol halverwege de laatste sok op is, de boorden niet te lang wil maken. Nu kan ik net zo lang doorbreien tot de bol op is. Het breiwerk gaat mee op reis, net als de kleurige muts die ik aan het maken ben. Daarover later meer...

Eten in de trein

Ik ben de hele dag in Middelburg geweest en straks ga ik met Pauline en een vriendin in de trein weer naar Groningen. Het was een rustige dag en ik heb genoten van het rondwandelen in een andere stad, de geweldige boekhandel die ze hier hebben en gewoon de rust van niets hoeven.

Ik heb een pastasalade gemaakt voor in de trein straks; het is een reis van ruim vier uur - als alles goed gaat - en mijn ervaring is dat je knap melig wordt als je alleen leeft op wat er op stations te koop is: snoep, frituurwaar, koffie... Dat is trouwens ook nog eens onbehoorlijk duur. Toen ik laatst uit dorstige wanhoop een flesje water wilde kopen, moest ik daar 2,25 voor neerleggen!

Enfin, wij gaan zo lekker picknicken met een pastasalade met boontjes, tomaat, pesto, avocado, veldsla en pijnboompitjes. En toe een stukje chocola...

Flink water bespaard!

Afgelopen week heb ik de meterstand van het waterbedrijf doorgegeven en werd duidelijk dat we dit jaar 57 kubieke meter hebben gebruikt (met drie personen), wat een stuk minder is dan de 72 van vorig jaar. Die besparing komt vooral op het conto van ons veranderde plasgedrag. Niet dat we minder zijn gaan plassen, we doen dit niet altijd meer in de wc. We gebruiken emmertjes met zaagsel, die als ze verzadigd zijn, op de composthoop goed werk doen.

In de Findhorn Community in Schotland, waar we twee keer per jaar komen, maakten we kennis met het composttoilet volgens het systeem van het Humanure Handbook. Dat werkt verrassend goed en eenvoudig: je spoelt niet met drinkwater (!), maar gooit wat zaagsel achter je poep en plas aan. Dat laat je twee jaar composteren, en gebruikt het dan op de tuin. Voor de zekerheid doe je dat niet op het groentebed, maar bijvoorbeeld op bloembedden of onder fruitbomen. Omdat eventuele ziekteverwekkers alleen in ontlasting zitten en wij alleen urine verzamelen, gaan onze emmertjes op de gewone composthoop. Zo hebben we onze hoeveelheid compost meer dan verdubbeld en ons waterverbruik flink gereduceerd.

Sterrenkijken voor beginners...

Gisteravond was het helder en koud en dus maakten we 's avonds een wandeling om naar de sterren te kijken. We hadden onze sterrenkaart bij ons en hielden al 100 meter van huis halt om naar de hemel te kijken. Omdat de straatlantaarns en de maan zoveel licht verspreidden, zagen we echter niets. Daarom liepen we verder naar achter de wijk, naar het Kardinger bos. Onderweg scheen de maan zo helder, dat we grapjes maakten over een manesteek en manebrandcreme :). Bij het bos was het wel wat, maar niet veel donkerder. En hoe we ook keken, veel verder dan de Grote Beer kwamen we niet. Op zo'n kaart ziet het er allemaal heel overzichtelijk uit, de sterren verbonden door lijnen. In het echt, zonder die lijnen, konden we ons helemaal niet meer oriënteren! Hoe pak je zoiets aan?

Prachtige dag

Ik had me voorgenomen een flink stuk aan mijn stageverslag te werken vandaag. Nadat ik thuis de was had gedaan en een desembrood had gekneed, ging ik naar de Wiershoeck om te studeren. Maar het was zo'n prachtige dag, dat ik me al snel opgesloten voelde. Ik besloot mijn verslag even te laten wat het was en de fiets te pakken om rondom de stad wat eten te kopen.

Bij een boer in Zuidwolde vond ik knolselderij, een grote bloemkool en een dikke prei, samen voor nog geen twee euro. In Garmerwolde, bij de Agrishop, kocht ik lokale boerenkaas en meel van Mulder Pot uit Kropswolde. Onderweg in Garmerwolde nog eieren gescoord (tien voor een euro, de kippen lopen lekker buiten) en bij een boerderij twee kilo heerlijke appels voor twee euro. Helaas was de melkwagen net geweest, zodat ik mijn lege melkflessen niet kon vullen met rauwe, volle melk. Met mijn fietstassen vol en de wind in de rug fietste ik door de weilanden weer terug. Daar kan geen winkelcentrum tegenop!