Wilgentakken

De gemeente is hier de wilgen aan het knotten. We hebben een aantal takken gejut, die we verderop in het jaar in de moestuin gaan gebruiken. Voor de bonen bijvoorbeeld, of om planten die om dreigen te vallen mee te versterken. Ik hoop wel, dat ze niet al te sterk wortel gaan schieten, en ik ze er aan het einde van het jaar niet meer uit kan krijgen.

De zijtakken hebben we eraf geknipt en gehakseld, zodat we die onder de bessenstruiken kunnen gebruiken als mulch. Ik mulch al een paar jaar onder deze struiken en heb steeds weer een grote oogst van dikke bessen. Ook het zaagsel waar Bob de cavia op gepoept heeft, gebruik ik daar. Ik vind dat een leuke sport, dingen gebruiken die er al zijn :).

Dagje uit: handwerkbeurs

Vandaag ga ik met mijn zus naar de Handwerkbeurs in Zwolle. Met op zak mijn verjaardagsgeld, een cadeaubon voor Wolhemel, een kortingsbon voor de entree én een kortingsbon van Wolhalla! En dat, terwijl ik vaak helemaal niets koop op zo'n beurs en het alleen maar heerlijk vind om te kijken wat voor moois er allemaal is en me te bedenken dat ik dat ook kan doen met wat ik thuis nog heb leggen.

Ik ben deze winter behoorlijk productief geweest: vier paar sokken, een prachtige kantsjaal en een muts gebreid en een heel stuk haakwerk gedaan (zie foto). Ik wil in ieder geval nog leuke wol kopen om sokken te maken voor een verjaardag in mei. Dat moet wel lukken met al die bonnen :)

Merels en slakken

Ik heb weinig plagen in mijn tuin, maar met slakken heb ik heel wat te stellen. Ik werk niet met gif en weet, dat een slakkenplaag een uiting is van een onbalans in de tuin. Dieren in de tuin kunnen helpen het aantal slakken binnen de perken te houden.

Inmiddels heb ik met eigen ogen kunnen zien dat ook vogels bijdragen aan een beter biologisch evenwicht in de tuin. Ik had al eens gelezen, dat merels huisjesslakken tegen een steen kapotslaan en dan de slak opeten. Gisteren, toen ik - verlangend om weer aan de slag te gaan - door mijn tuin liep, viel mijn oog op een stuk trottoirtegel, met allemaal kapotte slakkenhuizen eromheen. Het is dus echt zo! Nu maar hopen dat ze de vriendelijke gewone tuinslak, die alleen afval eet en dus een goede functie heeft, met rust laten en de segrijnslak, een veelvraat met een bruin huis, juist op hun menu zetten!

Zielige prei

Hierin het noorden wil de winter maar niet wijken. Vandaag is het min vijf! Dagelijks ga ik naar de tuin, maar er is niets te doen, behalve compost wegbrengen en mijmeren over betere tijden.

Wijkgevoel

Gisteravond genoot ik van een gratis buffet voor iedereen die betrokken is bij het wijkpark in onze wijk Beijum, dat de Groene Long wordt genoemd. Meerdere keren per jaar steken vrijwilligers de handen uit de mouwen om dit park schoon te houden en bollen te planten. Ik vind het een geweldig initiatief, waarbij gezelligheid, betrokkenheid en gemeenschapsgevoel een belangrijke rol spelen.

Naast het eten genoot ik vooral van de sfeer en de gesprekken. Het is zó eenvoudig en toch zo leuk: zet mensen die elkaar niet kennen, maar wel bij elkaar in de buurt wonen, bij elkaar met een bord eten. Zo sprak ik iemand, die tegelijkertijd met mij Nederlands studeerde in Groningen en enorm betrokken is bij jongeren en hun wel en wee, een ex-priester die huisman is en een passie heeft voor klarinet en piano spelen, een vrouw die nog steeds lijdt onder een gewelddadige ervaring die ze lang geleden meemaakte, iemand die in de Maya-astrologie is gedoken en dat combineert met mandala-tekenen en de vrouw van iemand die ik nog kende van een volkstuin, die ik vijftien jaar geleden had en die zo liefdevol vertelde over haar dochter, die in Suriname had gewoond.

Wat een rijkdom aan ervaringen, allemaal aan één tafel. En allemaal in mijn eigen wijk. Het maakt me benieuwd naar al die andere mensen. Frans en Theo, bedankt voor de gelegenheid!

Soep in de trein

Ken je dat? Je moet na een lange dag afspraken met de trein terug naar Groningen. Op etenstijd. Gaar van alle gesprekken kom je uitgehongerd op het vertrekstation uit. Je moet nog twee uur rijden. Je hebt tijd om nog wat te kopen. Je kunt kiezen uit friet, snoep, broodjes of iets van de to-go-winkel. Maar nooit is het echt lekker, zoals thuis.

Daarom: neem soep mee in de trein! Maak de avond voor je reis een lekkere soep van groentes van het seizoen. In mijn geval: een restje koolraap, wortel, stukje pompoen, twee of drie aardappels, gezeefde tomaten, prei en wat groentebouillon. Maak wat meer dan normaal gesproken voor het avondeten. Geniet ervan met een lekker broodje. Warm de volgende ochtend de rest op. Doe heet water in een thermosfles, om 'em op de warmen. Pureer de soep en schenk hem in de thermosfles (waar het water natuurlijk uit is...). 's Avonds is de soep nog heet en heerlijk. Zelfgebakken brood erbij. Iedereen zal jaloers zijn. O ja, en het kost ook nog eens bijna niks!