De broeierige warmte, gecombineerd met een zachte regen, is slug heaven. Nadat afgelopen week mijn thuis met liefde opgekweekte slaplantjes allemaal waren verdwenen - ik dacht eerst nog dat ik me vergist had, maar een glinsterend spoor verried wat er was gebeurd - én de paksoi vol gaten zat én de aardappelen bijna geen blad meer hadden, had ik er genoeg van. Er moest iet gebeuren. Ik heb in de jaren dat ik groente verbouw op verschillende manieren en met wisselend succes slakken bestreden. Met koffiedik (nooit gemerkt dat het hielp), as (idem), bier (werkt wel, maar op tijd de potjes legen, yuk!) en met de blauwe escar-go-korrels die bij ons op de tuin biologische korrels worden genoemd. Wat ze natuurlijk niet zijn. En die op een of andere manier dit jaar onvoldoende werken. De slakken eten ze als een soort voorgerecht op, om vervolgens aan je planten te beginnen, zo lijkt het.
Ik besloot me daarom tot het ouderwetse handwerk te wenden: slakken rapen in de avondschemering. Ik begon voorzichtig, met handschoenen aan, maar werd steeds driester. Ineens zag ik ze overal. Na een half uur had ik zeker 250 slakken gevangen. Medetuinders kieperen hun emmertje om in de sloot achter de tuin, maar ik, bang voor slecht karma, ben een heel eind met ze gaan wandelen. In een weiland heb ik ze losgelaten. En nu maar hopen dat ze daar voldoende te eten hebben. Morgen ga ik weer.
11 comments:
Dit roept horrorherinneringen op. Toen ik klein was, nou ja een jaar of twaalf, hebben we eens zo'n actie in de tuin van mijn ouderlijk huis gehouden. Je kreeg voor elke gevangen slak 5 cent ofzo. Al die honderden slakken hebben we in een grote ton gestopt en heel ver weg gebracht. Alleen...om te voorkomen dat ze weer terugwandelden hebben we de ton dichtgelaten. Ik kon nooit meer langs die plek zonder te denken aan honderden dooie slakken in een afgesloten plastic ton. Brrr...
Tot nu toe valt het bij mijn tuintjes nogal mee, ik zal vandaag weer eens even checken.
Verrek, nieuwe layout! Prachtig!
Haha... slakken rapen. Been there, done that :). Ik ben ook zo'n watje die ze verzamelde en vervolgens een eindje van huis losliet. Eén keer vergeten om het verzamelbakje tijdig weg te brengen - héél naar. Net als de ton van Meibloempje :).
In mijn nieuwe (sinds vorig jaar) tuin heb ik tot nu toe nog heel weinig slakken, waarschijnlijk zijn ze door de vorige bewoner zó grondig aangepakt dat ze vrijwel uitgestorven waren, maar ik neem aan dat ze vanzelf terugkomen. Hopelijk niet with a vengeance :).
ps: gave foto!
Eveline,
Misschien heb je hier wat aan:
http://achterindemoestuin.blogspot.com/2010/05/pad-als-slakkenbestrijder.html
Goed zo. Waarom ingewikkeld, duur en/of dieronvriendelijk doen met slakken als je die beestjes gewoon een stukje verderop neer kan zetten.
Wij vinden de laatste dagen erg veel lege slakkenhuisjes. De vogels zorgen hier voor het natuurlijke evenwicht.
Maar ik neem aan dat vogels ook een plaag kunnen zijn in de moestuin. Mijn ervaring met aarbeien leert dat daar maar weinig van overblijven met onze gevleugde vriendjes in de buurt.
N.
o getver wat een rotklus...ik heb pas een uur dopluizen platgedrukt, ook zo'n lekker werkje :) Nou ik hoop dat ze ver genoeg weg zijn en na jouw dropping de weg kwijt zijn...en idd een mooie foto.
groetjes Annemiek
Aaah die slakjes. Nee, dat zo ik ook niet kunnen zeg, ze in de sloot dumpen. You has good Karma :D
Dat van die blauwe korrels herken ik. Strooien langs de plantjes, maar vervolgens toch van die gehavende exemplaren zien staan
:o(
Maar om ze nu allemaal te gaan rapen?
Hey, leuke blog heb jij, ga je volgen.
Kom je ook even bij mij aan?
Wat een werk slakken vangen brrr....
Ze zitten bij ons ook wel in de hosta's.
groetjes Stina
Even een update: vandaag maar een stuk of vijftien slakken geraapt. Maar het was ook niet zo vochtig als gisteren.
O ja, de foto was gejat van internet...
Slakken wat een lieverds he. :-) 250 stuks! Oh boy, wat veel! Maar de raap-methode, dat klinkt goed. Dat heb ik nog niet geprobeerd. En het is een diervriendelijke methode. Goed gedaan.
Post a Comment