Wijkgevoel

Gisteravond genoot ik van een gratis buffet voor iedereen die betrokken is bij het wijkpark in onze wijk Beijum, dat de Groene Long wordt genoemd. Meerdere keren per jaar steken vrijwilligers de handen uit de mouwen om dit park schoon te houden en bollen te planten. Ik vind het een geweldig initiatief, waarbij gezelligheid, betrokkenheid en gemeenschapsgevoel een belangrijke rol spelen.

Naast het eten genoot ik vooral van de sfeer en de gesprekken. Het is zó eenvoudig en toch zo leuk: zet mensen die elkaar niet kennen, maar wel bij elkaar in de buurt wonen, bij elkaar met een bord eten. Zo sprak ik iemand, die tegelijkertijd met mij Nederlands studeerde in Groningen en enorm betrokken is bij jongeren en hun wel en wee, een ex-priester die huisman is en een passie heeft voor klarinet en piano spelen, een vrouw die nog steeds lijdt onder een gewelddadige ervaring die ze lang geleden meemaakte, iemand die in de Maya-astrologie is gedoken en dat combineert met mandala-tekenen en de vrouw van iemand die ik nog kende van een volkstuin, die ik vijftien jaar geleden had en die zo liefdevol vertelde over haar dochter, die in Suriname had gewoond.

Wat een rijkdom aan ervaringen, allemaal aan één tafel. En allemaal in mijn eigen wijk. Het maakt me benieuwd naar al die andere mensen. Frans en Theo, bedankt voor de gelegenheid!