Afgelopen week had ik het voorrecht om een week op Iona te verblijven: een klein eiland aan de westkust, gelegen naast Mull. Het laatste deel van de weg erheen ging over éénbaanswegen, iets dat voor mij als Nederlander bijna niet te vatten is.
Iona is een bijzonder eiland: het is een pelgrimsplek en er liggen oude Schotse koningen begraven. Echt magisch is, dat het gesteente er veel ouder is dan dat van het land eromheen. Daarom gaat het verhaal dat Iona het laatste overblijfsel is van Atlantis!
De Abbey staat midden tussen de schapen, vlak aan zee:
Ik verbleef een week in het retreat-huis van de Findhorn Foundation, Traigh Ban. Een heerlijk, comfortabel en huis, met een sanctuary, ofwel een plek waar je kunt mediteren en een heerlijke keuken. Met een Rayburn, een op kolen gestookt fornuis :)
Hieronder nog twee sfeerplaatjes, van de westpunt van het eiland en één genomen op de terugweg, vanaf de ferry. Schotland is práchtig en we voelen ons bevoorrecht dat we hier nu wonen.
2 comments:
Wat is het daar mooi zeg! Ik kom van de foto's alleen al tot rust.
Het zou niks voor mij zijn, maar ik kan me indenken dat jij het daar wel leuk hebt gevonden. Wat was de reden dat je daar naartoe mocht?
Post a Comment